Lieve Lezers ,
De week is natuurlijk alweer met twee mooie dagen begonnen , dat betekent nieuwe rondes nieuwe kansen.
Zoals veel vast al weten ga je niet vanzelf zoveel mooie kilometers rennen , dat doe je door te trainen. Zelf trainen wij van 3 tot 5 keer in de week en dit verschilt van korte loopjes( 5 km) tot duurlopen (21 km of langer).
Maar dit is natuurlijk niet uit zichzelf gegaan ook wij hebben hier hard voor moeten trainen.
Ik (Daley) ben begonnen 2 jaar geleden toen ik 14 kilo zwaarder woog en een hoop slechte gewoontes had ... drinken ... fastfood ... bank zitten .. en ga zo maar verder.
Tot ik een week na koninginnedag 2012 een foto van mezelf bekeek en dacht neeeeeee dit kan zo niet langer.
Heel vrolijk die avond begon ik aan rennen op mijn nike air max in een joggingbroek met een trui.
Mijn vriend die al vanaf jong rookt die hield het langer vol als ik , lekker motiverend...
Na aantal keer oefenen en me netjes aan het trainingsschema gehouden ging het vanzelf aardig goed kilometertje voor kilometertje.
Eerste 3 weken --> 2 min rennen / 1 min lopen / 20 min lang.
Toen ik dat onder de knie had ging ik steeds verder lopen en het werd het geen 2 min meer maar 3 hele kilometers.
In December 2012 kwam ik op het leuke idee om me in te schrijven voor de 10 km van rotterdam in April 2013.
Zenuwachtig wat ik was maar hard voor getraind.
Alles ging perfect tot de laatste 100 meter natuurlijk terwijl ik op mijn leukst (dacht ik ) aan het rond rennen was kwam er een vloedgolf van zenuwen gemend met het eten wat ik die avond ervoor had gegeten ... en dat was grieks.... dit moest eruit net nadat ik de finish over was .
En dan met net erover bedoel ik ook na de finishstreep.
Ik denk overigens dat er nog wat mensen zijn die hier foto's van hebben want die vonden het nogal lachwekkend.
Maar goed ik had die medaille, schreeuwend en half huilend riep ik dit doe ik nooooooit meer... een jaar later stond ik er gewoon weer dit keer niet voor de 10 km maar voor de 42km.
Het maak niet uit wat voor schema je volgt .. is het nou de app evy of doe je het met de minuten .. het maakt vrij weinig uit zolang je maar je kilometers maak met veel pijn gewoon doorgaan en trots op je zelf wezen.
Je tijd dat komt later wel eerst gaat het om die kilometers.
.jpg)
Niemand lacht je uit om je tijd ... en de gene die dat doen maken zelf die mooie kilometers niet die zitten elke avond met een zak chips op de bank.
Geef de moed niet op en voor vragen stuur ons een berichtje ook wij zijn begonnen en ook wij doen dit soms met tranen.
Maar niks is mooier als dat gevoel , het gevoel van er bijna zijn , de mensen die je naam roepen de mensen die je er doorheen slepen , niks is mooier als die medaille weer om je nek heen krijgen.
Veel liefs en ren plezier ,
Daley & Demi
Geen opmerkingen:
Een reactie posten